حال باید از خود بپرسیم که اگر وضعیت چنین است، ما امروز در کجا ایستاده‎‌ایم؟ آیا تاریکی چنان بر همه‌جا سایه افکنده که دیگر هیچ بارقه‌ی نوری یافت نمی‌شود؟ آیا نمی‌توانیم راهی جز تسلیم شدن در برابر سیاهی پیش‌رونده پیدا کنیم؟ آیا تباهی، ناگزیر ما را نیز با خود خواهد برد؟ بی‌تردید چنین نیست. تاریخ سرشار از امکان‌های گشوده رو به سوی آینده است و اتفاقا در دوران‌ سیاهی مسئولیت ساخت بدیل رهایی‌بخش خطیرتر نیز می‌شود. عمل امروز ما می‌تواند ضمنِ رها کردن فردایمان گذشته را هم رستگار کند؛

همراه با مردم آگاه ترکمن صحرا، به انتخابات فرمایشی نه می گوییم و اعتراض مدنی خویش را به کشتار مردم بی دفاع ، تبعیض های ملی، قومی، مذهبی و گسترش فقر ،گرانی ، زندان و شکنجه مردم اعلام می نماییم.؛

حمید نفیسی در کتاب «ساختن فرهنگ تبعیدی» عنوان می‌کند که تبعیدی به افراد یا گروه‌هایی اطلاق می‌شود که از یک طرف حاضر نیستند در فرهنگ کشور میزبان کاملاً حل شوند و از سوی دیگر آن‌ها به کشور خود نیز باز نمی‌گردند، اما در عین حال در آرزوی بازگشت می‌سوزند. آن‌ها به ناچار یک ملت خیالی از کشور خویش و خودشان در سرزمینی بیگانه می‌سازند. حتی آن‌هایی که به کشور خود سرمی‌زنند، فقط به بازگشتی کوتاه- و نه یک بازگشت همیشگی و طولانی که بطور مداوم در خیال خود دارند- اکتفا می‌کنند.؛

مطمئنا این التماس کردن ها نه نشانه رئوف شدن سران حاکمیت نسبت به مردم و نه نشانه ای از ابراز پشیمانی از جنایاتی که در حق مردم انجام داده اند، بلکه از سر استیصال و بن بستی است که مردم با خیزشهای پی در پی بخصوص در آبان و دی امسال بر آنان تحمیل کرده اند.؛

در ایران: ـ بحث بر سر این نیست کە اصلاح طلبان تا چە اندازە در رسیدن بە اهداف خود موفق بودەاند، ـ بحث بر سر توهم بە اصلاح طلبان نیست، ـ باید از روند یکدست شدن حاکمیت و یا تسلط بی چون چرای هستە اصلی قدرت بر آن یا جلوگیری کرد و یا در روند آن اخلال کرد، ـ فراخوان برای تحریم انتخابات، خدمت بە خامنەای و اعوان و انصارش در جهت یکدست کردن حاکمیت است.؛

وظیفه ی وجدانی ماست که مردم  ترکمن صحرا را  با آگاه نمودن از  شرائط کنونی و بی ثمر بودن شرکت در چنین انتخابات نمایشی  ومسخره  ،  آنها را ترغیب نمایند  تا همراه با  مردم سایر نقاط ایران ، با عدم حضور در پای صندوق های رای گیری اعتراض مدنی خودشان را به کشتار مردم بی دفاع در اعتراضات اخیر  ، زندان و شکنجه ، تبعیضات  های قومی/ مذهبی ،فقر ،گرانی ، فحشا ء رانت خواری ،اختلاس  و فساد گسترده ی اداری ، اعلام  نمایند.؛

ختم کلام آنکه، پایان دادن به اینگونه مناسبات ناسالمی که از قدمت هزار و چهارصد ساله برخوردار است، تنها ازطریق جدایی کامل دین از سیاست میسر است تا چماقی که در قرن گذشته از دست کلیسا گرفته شد امروز از دست اسلام چماقدار نیز گرفته شود و ایران مسلمان بتواند به همان راهی رود که نه تنها همه کشورهای مسیحی، بلکه همه کشورهای بودایی، برهمایی و غیره نیز در جهان امروز بدان میروند و تنها دنیای دربسته اسلامی است که با یکی دو استثنا، همچنان در چنبره وابستگی نافرجام دین و دولت گرفتار مانده است.؛

من و میلیون‌ها نفر ایرانی دیگر، علی‌رغم این‌که همیشه از شما بدمان می‌آمد، علی‌رغم این‌که از حکومت ناراضی بودیم، ولی دل به اصلاح آن بسته بودیم. علی‌رغم اینکه خودمان را به کشور راه نمی‌دهید، ولی نمی‌خواستیم خانواده‌مان در ایران آسیب ببینند و درگیر جنگ و تحریم شوند و به همه این دلایل همواره در انتخابات شرکت می‌کردیم. ولی این‌بار دیگر جایی برای مشارکت در انتخابات نگذاشتید. ما دیگر رفتار قبلی را «تکرار نخواهیم کرد» و امیدوارم کسی هم از مردم چنین چیزی نخواهد تا مجبور شویم به او هم پاسخ بدهیم که این قصه دیگر تکرار نمی‌شود.؛

بسیاری از ما زنان برای طبیعی‌ترین خواسته‌هایمان قدرت دفاع منطقی از حق مان در خانواده‌های مان را نداریم. اما از همین زنانی که این روزها در اطرافم زیاد می‌بینم یک خواهش دارم: من شما را درک می‌کنم. ازدواج جزو نیازهای شماست، رفتن از خانه پدری و تشکیل زندگی مستقل جزو طبیعی‌ترین حق‌تان است اما اگر برای گریز از یک زندان مجبور به رفتن به زندان دیگر هستید اجازه دهید شما در کنار مردتان و برابر و همراه هم باشید نه زیر دستش و نه با تفکر مردسالارانه حاکم بر شما.؛

براين نکته تاکيد داريم که در این شرائط شرکت در انتخابات فرمایشی، حتی برای دادن رای سفید به عنوان تائید رژیم به حساب می آيد. ما از مردم دعوت می کنيم که با خالی گذاشتن صندوق های رای و انجام اقدام مناسب برای بيان اعتراض، اجازه ندهند که حکومت از رای آن ها برای احيا مشروعيت از دست رفته خود سوء استفاده کند و مدعی شود که مردم حامی جمهوری اسلامی هستند. خالی گذاشتن صندوق های رای و تحريم فعال انتخابات، می تواند ضمن تقويت جنبش اعتراضی، ضربه ديگری بر جمهوری اسلامی وارد آورد و آن را بيش از پيش بی اعتبار سازد. تحريم فعال در ادامه اعتراضات آبان  و دی ماه، فرصتی مناسب برای پيوند زدن امتناع از صندوق رای با اعتراضات خيابانی است.؛

سر پل ها و همکاری هائی که هم اکنون میان گروه ها و شخصیت های جمهوريخواه در داخل و خارج وجود دارد، برای تداوم گفتگو های تا کنونی و به فرجام رساندن آن کفايت می کند، مشروط بر آنکه اراده کافی میان مدعیان، برای عبور از زخم ها و خودخواهی های بدخیم پديد بیايد و نسل بر آمده از 57 توان خود را صرف انتقال تجربه به نسل بعد کند و کار مديريت سیاست را به آنها واگذارد؛

فرآیند مبارزات انتخاباتی بسوی هرچه بیشتر حرفه‌ای شدن است. این ویژگی در انتخابات پارلمانی گذشته خود را به عیان نشان داد. اکنون رویکرد حرفه‌ای به مبارزات انتخاباتی وجه مشترک کلیه احزاب سوئدی است. این تحول محدود به سوئد نیست (۱۶۲). کانال‌های ارتباط گیری نوین بعنوان بخش جدایی‌ناپذیری از استراتژی مبارزات انتخاباتی حرفه‌ای احزابِ بیشتر کشورهای اروپایی تبدیل شده‌اند.؛

شایسته است که با مدنی ترین شیوه ی اعتراض به پا خیزیم و با راه اندازی کارزار قدرتمند “تحریم انتخابات” پاسخ سیاست‌های تنگ نظرانه و سرکوب‌گرانه حکومت را داده و به حرمت خون کشته‌شدگان مظلوم در پای صندوق‌های رای حضور نیابیم.؛

ما اساساً نمی‌توانیم در مقابل حکومت‌های استبدادی و سرکوبگر، مبارزه‌ی «بدون خشونت» داشته باشیم. این خواسته‌ای آرمانی و ناشدنی است اما می‌توانیم «خشونت‌پرهیز» باشیم و مبارزات مدنی نیز مبارزات خشونت‌پرهیز هستند نه بدون خشونت!؛

ایرانی‌‌‌ها عموماً از حکومت ناراضی‌‌‌اند اما به نظر می‌رسد که شهروندان ایرانی در خارج هم با یکدیگر اتحاد و همدلی کافی ندارند.؛