آق‌بی‌بی بسیم از چهره‌های جدید و برجسته شعر ترکمن است که با زبانی لطیف و دلنشین، روح زن ترکمن را در واژه‌ها جاری کرده است. اشعار او، آمیزه‌ای از سنت و نوگرایی‌اند؛ سرشار از عشق به سرزمین، باورهای ملی و رنج‌های پنهان زن ترکمن در گذر از سنت به معاصریت.
آق‌بی‌بی بسیم نه تنها شاعری تواناست، بلکه صدایی است برای زنان خاموشی که از دل ترکمنصحرا برخاسته‌اند و در شعرهایش، نقش خویش را در جامعه بازمی‌یابند. او با بهره‌گیری از واژگان بومی، تصویرهایی زنده از زندگی روزمره، آیین‌ها و احساسات زن ترکمن خلق می‌کند؛ تصاویری که نه‌تنها بیانگر هویت فردی‌اش، بلکه سندی از فرهنگ غنی جامعه ترکمن است. شعر او، پلی است میان نسل‌ها؛ میان مادران قصه‌گو و دختران پرسش‌گر، و در این میان، خود آق‌بی‌بی چون فانوسی روشن، راهی برای عبور از خاموشی به بیان گشوده است.
آق‌بی‌بی بسیم؛ پژواک زنانگی و فرهنگ در سپهر شعر ترکمن
آق‌بی‌بی بسیم یکی از چهره‌های نوآور و تأثیرگذار در شعر معاصر ترکمن است؛ شاعری که نه‌تنها به زبان و هویت ملی‌اش وفادار مانده، بلکه با نگاهی عمیق و لطیف به جهان پیرامون، شعر را به ابزاری برای بیان دغدغه‌های زنانه و اجتماعی بدل کرده است. در سرزمین ترکمنصحرا ، جایی که قصه‌ها در لالایی‌های مادرانه رشد می‌کنند، آق‌بی‌بی بسیم با زبان شعر، خاطره زنان ترکمن را ثبت کرده و به آن حیاتی دوباره بخشیده است.
شعر او آمیزه‌ای از شور، درد، امید و اصالت است. واژگانش سرشار از حس تعلق به خاک، مردمش و فرهنگند، اما در پس این پیوند ریشه‌دار، صدایی معترض و آگاه به گوش می‌رسد؛ صدایی که سنت را می‌شناسد، اما از تکرار کور گذشته نمی‌هراسد و به سوی نوگرایی و کشف حقیقت‌های تازه گام برمی‌دارد. او در میان سطرهایش، قصه‌ی زنان ترکمن را روایت می‌کند؛ زنانی که در سایه‌ی تاریخ و در دل فرهنگ مردسالار، همیشه حضور داشته‌اند، اما کمتر شنیده شده‌اند.
آق‌بی‌بی بسیم با بهره‌گیری از زبان ملی ترکمنی، تصویری زنده و رنگارنگ از زندگی روزمره، آیین‌ها، شادی‌ها و رنج‌های مردمش ترسیم می‌کند. اشعارش، نه‌تنها جلوه‌ای از زیبایی‌شناسی شعر ترکمن، بلکه سندی زنده از زیست‌جهان زن ترکمن‌اند؛ جهانی آمیخته با کار و خیال، سنت و سؤال.
حضور او در ادبیات امروز ترکمن، همچون فانوسی است که راه را برای نسل‌های بعدی شاعران و نویسندگان زن روشن می‌کند؛ راهی برای گذر از سکوت به فریاد، و از حاشیه به متن.
آق‌بی‌بی بسیم، نه‌فقط شاعر، بلکه روایتگر روح زن ترکمن در جدال با فراموشی است؛ حافظ فرهنگی زنده که با هر بیت، میراثی ماندگار را زنده نگاه می‌دارد.
16.05.2025 = شنبه – 27 اردیبهشت 1404