نمایندگان تورکمن در مجلس شورای اسلامی مانند سایر مسئولان و نمایندگان این حکومت، در جایگاهی قرار گرفته اند که فاقد توانایی های لازم سیاسی، شایستگی اجتماعی، شخصیت و شجاعت برای این جایگاه هستند. آنها صرفا به جهت وابستگی ایدئولوژیکی و یا چاکرمنشی به صاحبان قدرت در مرکز، بعنوان “نمایندگان” تورکمن ها مورد تایید قرار گرفته اند.
پس از تلاش‌های ناموفق فعالین اجتماعی و سیاسی تورکمن برای انتصاب یک فرد تورکمن در مقام استاندار استان گلستان، نشست معارفه استاندار جدید برگزار شد. آقایان امانزاده و ایری در این نشست حضور داشتند و آقای آق ارکاکلی علیرغم سخنان آتشین در مجلس در این نشست حضور نداشت.
آقای امانزاده طی سخنانی در حضور وزیرکشور، بدرستی از عدم بکارگیری تورکمن ها در مدیریت منطقه انتقاد کرد. اما وی در ادامه گفت “دلیل اینکه ما نمی توانیم تورکمن داسته باشیم، ما رزومه نداریم. خودم به عنوان نماینده تورکمن نمی‌توانم یک شخصی را پیدا کنم و جایی معرفی کنم”.
این سخن آقای امانزاده بدین معنا است که در تورکمن صحرا قحط الرجال است و تنها فرد رزومه دار او بوده است. او به سیاست عدم اعتماد حکومت به تورکمن ها، برای گزینش در مناصب کلیدی در منطقه، از زاویه ای دیگر تاییدیه داد. در واقع، آقای نماینده تلاش‌های مستمر فعالین تورکمن برای حضور تورکمنها در مدیریت جامعه را به هیچ انگاشت.
زمانی که آدمی به فرمانداری مراوه تپه میرود، از انبوه کارمندان غیرتورکمن شگفت زده میشود که آیا اینجا فرمانداری یک شهر تورکمن نشین به اسم “مراوه تپه” است یا فرمانداری سرخنکلاته است.
این احساس پیش می آید که تورکمن صحرا منطقه ای تصرف شده است که اداره آن توسط تصرف کنندگانش اداره میشود.
دیگر نماینده تورکمن، آقای آق ارکاکلی نیز پدیده ای جالب است. او نماینده آقای جلیلی در انتخابات ریاست جمهوری در شهر گنبد بود. او چندین بار در مجلس با بیان مشکلات منطقه از جمله راه آهن گنبد تا بیمارستانهای فرسوده و یا اینکه شستا یک ریال در گنبد سرمایه گذاری نکرده است به آقای رئیس جمهور تاخت. آقای آق ارکاکلی همچنین در نطقی دیگر با بیان مسئله آشرادا، که قاعدتا می بایست آقای ایری نماینده بندر تورکمن به آن می پرداخت، به دولت آقای پزشکیان انتقاد کرده بود.
بیان این مشکلات و مسائل منطقه را نمایندگان سابق نیز داشته اند. اما هیچکدام راه حل مشخصی برای این مشکلات نداشته و بعنوان نمایندگان تورکمن اقدامی مشخص نداشته اند.
آقای آق ارکاکلی بعنوان نماینده ای در طیف جلیلی ها در مجلس علیرغم انتقادات تند از رئیس جمهور سخنی از لزوم حضور تورکمن ها در مناصب اداری و مدیریتی منطقه تورکمن صحرا و گنبد ندارد.
آقای آق ارکاکلی آخرین سخنرانی اش در مجلس را با شعری تورکمنی آغاز کرد. خواندن این شعر تورکمنی در مجلس شورای اسلامی جالب بود. او در بیتی از این شعر میگوید “مرد بولائین دییپ، مرد بولیب بولماز – مردلیگ اوز آتانگ پالیندن گلر”. اگراین بیت از شعر منظورش خود آقای آق ارکاکلی باشد در مورد او صادق نیست. او فرزند عاشور چوفان از روستای سارجه کر است. عاشور چوفان در سال‌های بعد از وقایع گنبد، بهمراه حاج عزیز گروه مخوف مافیایی “کمیته خلع سلاح تورکمن ها” را براه انداختند. آنها بسیاری از تورکمن ها را مورد اذیت و آزار و اخاذی قرار داده ، بسیا ی را هم به زندان انداخته و حتی عامل اعدام تنی چند از فعالیت تورکمن در آن دوره بوده اند. حاج عزیز و عاشورچوفان از منفورترین آدم ها در تاریخ اخیر تورکمنها هستند. آقای عبدالحکیم آق ارکاکلی تاکنون از این اقدامات پدرش تبری نجسته و در مورد آن تا به امروز سکوت کرده است.
۱۷ آذر ۱۴۰۳