پایگاه خبری اولکامیز – محمد نظری، فوق دکترای مدیریت صنعتی:▫️ترکیب جمعیتی اقوام استان گلستان چگونه است؟ با وجود تنوع قومی موجود، سهم نسبی جمعیت اقوام ترکمن، فارس، سیستانی….چگونه سامان یافته است؟ در این گزارش تلاش می شود به سوالات مذکور پاسخ داده شود.
▫️ امری که در هاله ای از ابهام و غیر شفاف برای عموم جامعه مانده، هر چند که خواص دولتی و اداری از آن احتمالا مطلع باشند. طبق گزارش جمعیت استان های ایران در سال ۱۴۰۳ (بر اساس داده‌های مرکز ملی آمار) استان گلستان به عنوان چهاردهمین استان پرجمعیت ایران، به واسطه آب‌وهوای خود، رشد جمعیتی بالایی دارد و در حال حاضر، بیش از ۲ میلیون و ۱۶ هزار نفر در آن زندگی می‌کنند. (رنگ فردا ،۶ خرداد ۱۴۰۳) در استان گلستان اقوام مختلفی سکونت دارند که ۵ قوم، سهم اصلی جمعیتی را دارا می باشند. ۵ قوم اصلی استان شامل ترکمنها، فارس(تبری، کتول، گالش)، سیستانیها، ترک های آذری و بلوچها می باشند.
▫️درباره ترکیب جمعیتی اقوام استان آمار رسمی کمتر منتشر شده است ولی بر اساس پژوهشی که به سفارش شورای فرهنگ عمومی در سال ۱۳۸۹ انجام شد و براساس یک بررسی میدانی و یک جامعه آماری از میان ساکنان ۲۸۸ شهر و حدود ۱۴۰۰ روستای سراسر کشور، درصد اقوامی که در این نظرسنجی نمونه‌گیری شد در این استان به قرار زیر بود:
▫️ترکمنها ۳۳.۱ درصد، تبری( فارس) ۳۱ درصد، سیستانی ۲۰ درصد، ترک های آذری ۹.۳ درصد و بلوچها ۳.۹ درصد و سایر و بدون جواب ۲.۸ درصد می باشد.
▫️طبق این گزارش تحقیقاتی بیشترین سهم جمعیتی قومی استان را ترکمنها دارا بوده و‌سپس قوم فارس و سیستانی، ترک و بلوچ در رده های بعدی قرار دارند. (طرح بررسی و سنجش شاخص‌های فرهنگ عمومی کشور (شاخص‌های غیرثبتی) {گزارش}: استان گلستان)
لازم به ذکر است گزارش مذکور برای سال ۱۳۸۹ بوده متناسب با تغییرات جمعیتی ۱۴ سال اخیر ناشی از نرخ زاد و ولد احتمالا این نسبت تغییر کرده است. طبق گزارش‌های سال ۱۳۹۵، بیشترین نرخ رشد جمعیت در بندر ترکمن و کمترین آن با نرخ رشد منفی۹دهم درصد در بندرگز و منفی ۵ دهم درصد در مینودشت بوده است.
▫️همچنین طبق این گزارش، بالاترین بعد خانوار مربوط به مراوه تپه(۳.۷۶) منطقه ترکمن نشین و کمترین بعد خانوار به بندرگز(۳.۰۶) می باشد. با این وصف احتمالا عدد ۴۰ درصد ذکر شده درباره نسبت جمعیت ترکمنها توسط مهندس امانزاده نماینده گرگان و آق قلا در سال ۱۴۰۳ قرین واقعیت هست. از منظری دیگر با توجه به سهم جمعیت ترک تبارهای استان ( ترکمنها و ترک های آذری. با سهم نسبی ۳۳.۱ درصد و ۹.۳ درصد، جمعا ۴۲.۴ درصد در سال ۱۳۸۹) بنظر میرسد جمعیت ترک تبارهای استان به اکثریت مطلق جمعیت استان نزدیک شده باشد.
این روایت مبتنی بر آمار و تحقیقات انجام شده و تجربه زیستی مردم می تواند به واقعیت نزدیک باشد که در عین حال نقض کننده برخی روایتها درباره سهم جمعیتی اقوام در انتصابات اداری و دولتی باشد.
▫️مولفه مهمی که باید در مدل اداره استان، انتصابات و تحقق برنامه های توسعه استان لحاظ گردد. امری که تاکنون کمتر مورد توجه قرار گرفته است. / روزنامه گلشن مهر