جنگ بین “حماس” و اسرائیل تمامی رویدادهای جهان را تحت الشعاع خود قرار داده و توجه جهانیان را بخود جلب نموده است.
در پی تهاجم تروریست های “حماس” به مردم بی دفاع اسرائیلی و کشتار زنان و مردان بیگناه، به اسارت گرفتن تعدادی زیاد و رفتارهای غیرانسانی با آنها، دولت اسرائیل برای تلافی، اقدام به بمباران بسیار گسترده غزه نمود.
جنگ به شکل وحشیانه ای همچنان ادامه دارد. در این جنگ با نقض قوانین بین المللی، در واقع نه جنگ نظامی ها در مقابل دشمنان نظامی، بلکه نظامیان در مقابل شهروندان بی دفاع، زنان و کودکان بی گناه می باشد. هزینه این جنگ را فقط و فقط افراد بی گناه از هر دو طرف می پردازند.
مردم غزه یکی از سیاه ترین روزهای بشریت را از سر می گذرانند. قطع آب و برق، سوخت و آذوقه بهمراه بمباران روزانه به مساکن عمومی، مدارس و مراکز درمانی است. سه شنبه ۲۵ مهرماه بیمارستان “الاهلی العربی” مورد اصابت موشک قرار گرفت و طبق اظهارات وزارت بهداشت تعداد بسیار زیادی کشته شدند.
از نظر ما بمباران های کور مردم بی دفاع غزه، مبارزه با تبهکاران “حماس” نبوده، بلکه کشتار و مجازات دسته جمعی مردم فلسطین با هدف بیرون راندن فلسطینی ها و اشغال دوباره غزه و ادامه حکمرانی بشیوه آپارتایدی است.حماس با حمله وحشیانه خود فرصت خوبی به دولت دست راستی “نتانیاهو” داد تا افکار جهانی را به نفع خود تغییر دهد.
در ایجاد این بحران حکومت جمهوری اسلامی نقش تعیین کننده ای داشت. همزمان با تلاش‌های کشورهای عربی برای عادی سازی روابط با اسرائیل و تلاش‌های بین المللی برای تشکیل دو دولت فلسطینی و اسرائیلی، جمهوری اسلامی با شعار نابودی اسرائیل توسط حماس شروع به بحران آفرینی کرد. این بحران برای نجات جریان راست افراطی “نتانیاهو” که از جانب افکار عمومی اسرائیل جهت اصلاحات قضایی تحت فشار قرار داشت، هم لازم بود. جریان راست افراطی در اسرائیل همیشه مخالف تشکیل دو دولت بوده است. سیاست های حماس همیشه در خدمت این جریان راست افراطی اسرائیل بوده است.
جمهوری اسلامی که دختران و زنان خود را بخاطر یک روسری می کشد، کوچکترین اعتراضات مدنی را با گلوله پاسخ می دهد، نمی‌تواند طرفدار صلح و آرامش در منطقه باشد. اشک تمساح جمهوری اسلامی برای فلسطینی ها و یا جنایات حماس در حمله به کنسرت دختران و پسران جوان هیچ ارتباطی با منافع مردم فلسطین ندارد. سیاست “نابودی اسرائیل” جمهوری اسلامی و حماس می‌تواند سیاست نابودی مردم غزه را سبب شود.
برای حکومت کودک کش خامنه ای جنگ غزه فرصت مناسبی شد تا اذهان عمومی را از بحران های داخلی منحرف نماید. فشار بر زندانیان سیاسی و مدنی افزایش یافت. برنده شدن جایزه صلح نوبل توسط خانم نرگس محمدی، قتل داریوش مهرجویی و همسرش و به کما رفتن آرمیتا گراوند توسط حجاب بان ها به حاشیه رانده شد. سیاست به فراموشی سپردن جنبش “زن، زندگی، آزادی” زیر سایه جنگ غزه از طرف “اتاق فکر” نظام پیش برده می‌شود.
در این جنگ بین اسرائیل و حماس، کشتار غیرنظامیان بی گناه بدون قید و شرط محکوم است، فرقی ندارد این جنایات از طرف چه کسانی انجام گرفته باشد.
ما کشتار زنان و کودکان از هر دو طرف را محکوم می کنیم. امیدواریم با پایان یافتن سریعتر جنگ و خلع سلاح گروه تروریستی “حماس” تحت نظر سازمان ملل، دولت اسرائیل با “الفتح” تنها نماینده مردم فلسطین، تحت رهبری محمود عباس، وارد مذاکره شوند.
ما بر این باوریم تشکیل دولت فلسطینی در کنار دولت اسرائیل و برقراری صلحی پایدار می‌تواند آغازی بر التیام زخم کهنه و مصائب فراوان فلسطینها باشد.
تورکمن های دمکرات ایران