ریوار آبدانان:با شکلگیری جنبش انقلابی «ژن ژیان ئازادی»، رژیم جمهوری اسلامی کوبندهترین ضربهی کل حیات سیاسی خود را از ملت کورد و دیگر ملتهای ایران دریافت کرد. به همین دلیل ضمن سرکوب و شکنجه و اعدام تلاش دارد از طریق لشگرکشی و حملات نظامی، شکست و ناامیدی خود را پنهان کند. رژیم میخواهد این پیام کاذب را به مردم ایران و جهان بدهد که هیچ اتفاقی در ایران رخ نداده و جمهوری اسلامی همان رژیم نیرومند گذشته است. این در حالیست که رژیم ایران اکنون در بحرانیترین دوران خود بهسر میبرد و از درون پوک و آسیبپذیر شده است.
رژیم چنان کینهای از جنبش انقلابی «ژن ژیان ئازادی» در دل دارد که حتی کوه و جنگل و محیطزیست را هم همدست مردم میداند و آنها را به گلوله میبندد. این حجم از خشونت تنها نشان از سراسیمگی و فروپاشی روانی نظام دارد. در نظامهای دیکتاتوری و پلیسی هرآنچه ازآن مردم و سمبل مقاومت مردمی باشد، آماج کینه و خشونت قرار میگیرد. آنچه رژیم زنستیز، کودکش و جنایتکار جمهوری اسلامی انجام میدهد نیز در همین چارچوب است. رژیم باید بداند که با رجزخوانی در مقابل ملت کورد و لشگرکشی به کوهستانهای زاگرس نمیتواند کاری از پیش ببرد. با بمب و موشک نمیتواند صدای بلند حقطلبی و اعتراض مردم را علیه خود خفه کند. با قشونکشی نمیتواند ارادهی دموکراتیک مردم و نیروهای دفاعی «ژن ژیان ئازادی» را بشکند.
زاگرس مهد فلسفهی «ژن ژیان ئازادی» است. همچنان که در طول تاریخ پرشکوهش همواره استوار و فتحناپذیر بوده، امروزه هم مرکز مقاومت، دموکراسیطلبی و آزادیخواهی کوردها و کل مردم ایران است. شکنجه و کشتار و اعدام، نتوانسته و نمیتواند جنبش انقلابی «ژن ژیان ئازادی» را از میان بردارد و مردم ایران هر روز به نحوی اعتراض خود را در مقابل سیاستهای وحشیانه نشان میدهند. به همین شکل، لشگرکشی و هجوم علیه نیروهای مبارز کورد نیز هیچ دستاوردی برای رژیم دربر نخواهد داشت. «ژن ژیان ئازادی» زایش دوبارهی فرهنگ مقاومت زاگرسی و پیروزی حقیقت و آزادیست. این پیروزی در تاریخ کوردها و ایران ثبت خواهد شد.