سایت “اولکامیز” بعنوان یک رسانه اجتماعی در تورکمن صحرا، در انعکاس اخبار و تحلیل های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی تاکنون نسبتا موفق بوده است. اما در مقاطعی همچون انتخابات مجلس شورای اسلامی بعضا مبلغ مواضع بسیار عقب مانده و واپسگرایی ای، همچونبازی، می گردد.
در شرایطی که انسانیت، آزادی، آزادگی و عدالت در مرکز توجه اندیشه های انسانی قرار دارند و در شرایطی که جامعه تورکمن های ایران از جانب حکومت جمهوری اسلامی تحت شدیدترین محرومیت ها و نابرابری ها قرار دارد، تلاش برای تئوریزه کردن پدیده نفاق انگیز “طایفه بازی” از سوی کسانی که خود را از فعالین سیاسی و اجتماعی تورکمن میدانند، بسیار واپسگرایانه و تاسف بار خواهد بود.
در نوشته “آخرین نگاه بر وضعیت انتخابات کاندیداها در گنبد” به قلم حالی ظهری در سایت “اولکامیز” آمده است: “با کنار رفتن آنه قربان، یلمه ها فقط طیار را دارند که نشان از کارکشتگی فعالین این طایفه است.”
عجبا که چگونه یک میلغ طایفه گرایی و عملکردش بعنوان یک “کارکشته فعال” مورد تشویق قرار می گیرد که بسیار موفق عمل کرده است.
همچنین در نوشته “تازه ترین شنیده های انتخاباتی حوزه غرب و گنبد” گفته میشود: “از کاندیداهای دیگر در این حوزه (گنبد) مجید چپرلی، یوسف چارلی و خانم مریم نظری قوجق از سوی طایفه قوجق حمایت می‌شوند و اگر تفاهمی میان این سه کاندیدا صورت نگیرد، احتمال جاماندنشان (یعنی طایفه قوجق) از کورس اصلی زیاد است.”
عجبا اینکه خود سایت “اولکامیز” بجای مقابله با پدیده “طایفه گرایی” سوق می‌دهد که چگونه طایفه قوجق از دیگر طایفه ها در این بلبشو طایفه بازی عقب نماند.
در مورد سوم آقای حاجی قربان طریک در مطلبی با عنوان “آخرین تحلیل از حوزه انتخابیه گنبد و بخش داخلی برون” مینویسد: “مجید چپرلی کاندیدای مطرح طایفه قوجق میباشد ولی قوجق ها بعد از پایان دوره رستگار و آمدن سلیمان هاشمی در یک آچماز عجیب گیر کردند. حمایت تیم رستگار از بردی پور، اختلاف هاشمی و رستگار را بوجود آورد. این اختلاف موجب چنددستگی قوجق ها شد. دکتر مرحوم نقدی دادا گل چشمه بود قطعا قوجق ها را می توانست متحد کند.”
در آخرین مطلبی که درباره این پدیده شوم طایفه گرایی در سایت “اولکامیز” با عنوان “فروپاشی اتحاد قوجق ها” مشاهده کردم گفته میشود: “مرحوم نقدی گل چشمه، یاشولی و بزرگ طایفه قوجق، جمله ای تاریخی دارد که همه را شگفت زده کرد؛ وقتی از او به عنوان لیدر یاشولی ها می پرسند که چرا به جمع یاشولی ها نمی روید او جواب می دهد اول قوجق ها و کاندیداهای قوجق را متحد کنم اگر نتوانستم اتحاد ایجاد کنم به جمع یاشولی ها می آیم”. نویسنده این مطلب در ادامه می گوید: “این اختلافات و خنثی بودن بزرگانش (طایفه قوجق) نه تنها به ضرر خودشان است بلکه زنگ خطری بزرگ برای تورکمنهای گنبد محسوب می شود”.
من نیز از دیدگاه این نوع افراد که عنوان یاشولی یا فعال سیاسی را نیز بخود یدک می کشند، بسیار شگفت زده شدم. پروپاگاندای این که طایفه مشخصی در میان تورکمن ها طایفه برتر است و اگر آنها شکست بخورند یعنی اینکه تورکمنها شکست خورده اند، بی اندازه واپسگرایانه و به منزله تحقیر دیگر تورکمنها است.
نمی توانم باور کنم که مسئولین سایت “اولکامیز” متوجه این نظریه تفرقه افکنانه و مخرب در بین تورکمنها نشده باشند.
با ساختار کنونی جمهوری اسلامی، انتخاب یک نماینده تورکمن در مجلس نمیتواند هیچ مرهمی حتی بر یکی از این همه زخم های جامعه تورکمن باشد. همانطور که تاکنون دیده ایم. اما تبلیغ طایفه گرایی برای منافع حقیر طایفه و جمع محدودشان بسیار حقیرتر است.
تبلیغ و ترویج طایفه گرایی به هیچ صورتی در راستای منافع ملی تورکمن نبوده و سیاستی آگاهانه توسط مبلغان آن برای تخریب وحدت تورکمن ها است، وحدتی که لازمه احقاق حقوق ملی برای زندگی ای انسانی است.
آتیلا عمادی
۲۵ بهمن ۱۴۰۲