آنچه بدیهی بنظر میرسد؛ برای مردم ما دراین خیزش، بازپس‌گیری زندگی از اسارت حاکمیت خون و جنون و جنایت، به خواست همگانی تبدیل شده است. پس به لحاظ ذهنی یک درد مشترک و خواست مشترکی به وجود آمده و گروه‌ها و اقشار مختلف اجتماعی را در احساس و ابراز آن شریک نموده و آنان را به عمل جمعی رهنمون شده است؛

این در ایران ما، معیاری است طلایی: هر مخالف جمهوری اسلامی نه تنها لزوماً چپ نیست که چه بسا حامل راست‌ترین گرایش برنامه‌ای هم است. اما چپی که تمرکز مبارزه‌اش بر ضد این نظام نباشد با هر میزان از لفاظی سوسیالیستی، معزول از چپ است. چپ متشخص به عدالت طلبی‌ و سوسیالیسم، باید آزادی‌خواه، مترقی و دمکرات باشد و نه دلبسته‌ی غرب‌ستیزی ارتجاعی!؛

در این اعتراضات و نارضایتی جمعی اخیر، این موضوع خود را به شکل یک حس غم‌خواری والدین نسبت به فرزندان نشان می‌دهد و تصور آن است که آنها قربانی عقاید و باورهای ما شده‌اند و همچنان برای زندگی باید بکوشند. ؛

تخمین زده می‌شود در این مرحله، حداقل ۳۰ الیٰ ۴۰ نفر از دانشجویان دانشگاه شریف، دستگیر شده‌ باشند. از وضعیت اکثر این دانشجویان و نهاد بازداشت‌کنندهٔ آن‌ها، هیچ اطلاعی در دست نیست.؛

یک جانبه نگری ( unilateralism) و تنگ نظری ( insularism) نیز همنشین های شیفتگی اند. این ناهنجاری به اشکال مختلف و در حوزه های متفاوت بر روشنفکران و اهل سیاست تاثیر گذاشته است. برای نمونه بخش بزرگی از روشنفکران چپ، امپریالیسم را قاطعانه نفی می کرد ند اما به فاجعه ای به نام ” سوسیالیسم واقعا موجود ” کمترین نقد روا نمی دانستند.؛

این یک رژیم امپریالیستی است. دقیق‌تر، من آن را یک دیکتاتوری عوامانه ناسیونال-امپریالیستی می‌نامم. رژیم پوتین بدون تردید عناصر فاشیستی نیز دارد. اما مفهوم فاشیسم مسئله‌ساز است، زیرا مفهومی نسبتا نامشخص است.‏؛

مطرح شدن، گسترش و پذیرش مباحثی پیرامون رهبری جمعی و مدیریت عقلانی و دموکراتیک، به ویژه همکاری و همگرائی در میان شخصیت‌ها و نیروهای اپوزیسیون در داخل و خارج، آنهم به مدد رشد نسبی سازو کارهای دموکراتیک و جنبش‌های مدنی امیدها بر انگیخته ست؛

وی بر ایوان کاخ ریاست‌جمهوری ظاهر شد تا برای جمعیتِ غیرمنتخبی که میدان را پر کرده بودند سخنرانی کند اما همان ابتدا چند نفر جسور پیدا شدند و او را هو کردند. به چشم‌برهم‌زدنی، ده‌ها هزار نفر جرئت کردند به جنبشِ جدیدالولادِ «هو» بپیوندند و چند دقیقه بعد، کلِ صلابتِ پیشوایی‌اش را باد برده بود.؛

هر اقدامی که با هدف اصلاح اقتصاد انجام شود و یکی از این چهار مولفه را نداشته باشد، اصلاح اقتصادی نیست. ممکن است مثلا یک تصمیم اقتصادی به صورت موردی یا موقتی اتخاذ شود و بهبود ایجاد کند، اما آن تصمیم را نمی‌توان اصلاح اقتصادی نامید، چراکه این گزاره در حال حاضر یک واژه هویت‌‌‌دار شناخته‌‌‌شده شناسنامه‌‌‌دار است که تقریبا همه ابعاد آن روشن است و بنابراین می‌توان همه‌‌‌جا تشخیص داد که کدام سیاست یا تصمیم، اصلاح اقتصادی است و کدام نیست.»؛

در عین حال کشور رو به استهلاک است و زیرساخت‌ها نیز آسیب جدی دیده است. محیط زیست جانی ندارد و حتی تا دو سه دهه آینده خطر بی‌آبی کشور را تهدید می‌کند.؛