نقد اقتصاد سیاسی : محمد مالجو:این روزها در تیرماه ۱۳۹۷ سطح بالاتری از بحران کنترل‌ناپذیری اقتصاد ایران را شاهدیم. علل رسیدن به این سطح از بحران به‌هیچ‌وجه در مدتی کوتاه پدید نیامده‌اند. اگر تحریم‌های اقتصادی بین‌المللی و سپس خروج امریکا از برجام به وقوع نمی‌پیوست، اقتصاد ایران در زمان نامعلوم اما دیرتری و با شدت نامشخص اما

در شرایط کنونی و با وجود رویت پذیری رسانه ای، آقازاده ها دیگر نمی توانند مانند دهه‌های گذشته در تصاحب پست‌های کلیدی کشور میدانداری کنند. سهم خواهی ناعادلانه آن‌ها با نسلی جدید از جوانان آگاه به چالش کشیده خواهد شد.؛

ا دو نوع فقیر داریم. افراد بیکار و افرادی که قابلیت کار کردن ندارند. کمیته امداد برای توجه به گروه دوم امتیاز زیادی دارد و بهتر هم است که حمایت از این گروه را برعهده کمیته امداد بگذارند. اما فقر از نوع اول مربوط به افرادی است که می‌توانند کار کنند اما در آن شرایط کار برای آنها وجود ندارد یا منبع درآمد آنها به واسطه اتفاقاتی مانند خشکسالی قطع شده است. به نظرم بهتر است دولت، یعنی بهزیستی از این گروه‌ها حمایت کند. درست است که اگر پول بیشتر به کمیته امداد بدهند، این نهاد بهتر می‌تواند به وضعیت فقرا رسیدگی کند اما من فکر نمی‌کنم پول دادن به همه فقرا از یک منبع کار درستی باشد. اگر نهادی که از ناتوانان جسمی و سالخوردگان حمایت می‌کند، از کسانی که شغل خود را از دست می‌دهند هم حمایت کند، به نوعی کاهش اعتبار اجتماعی برای آن گروه بیکارشده خواهد بود.؛

ا در نظر گرفتن رقم اعلامی یعنی ۳۰۰ میلیون تومان برای اداره هر دقیقه مجلس، هر جلسه استیضاح ۹۰ میلیارد تومان آب می خورد؛ چرا که ۳۰۰ دقیقه از وقتی مجلس با احتساب هزینه ای ۳۰۰ میلیون تومانی ۹۰ میلیارد تومان هزینه دربرخواهد داشت.؛

هر انسانی در برهه‌ای از زندگی ممکن است احساس تنهایی کند. تنهایی مسأله‌ای است که به تازگی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. تا جایی که حتی بریتانیا به تازگی یک نفر را با عنوان "وزیر مشاور امور تنهایی" انتخاب کرده تا با همکاری دیگر وزارت‌خانه‌ها به مسأله رسیدگی کند. تنهایی یک موضوع مهم به حساب می‌آید و سرچشمه بسیاری از درد و رنج‌هاست. با این حال باورهای غلط زیادی هم در موردش وجود دارد. این مطلب نگاهی دارد به ۵ مورد از غلط‌ترین باورها:؛

تهران شب‌ها هشت میلیون و روزها 11 میلیون جمعیت دارد. در نتیجه اداره این شهر نیاز به برنامه و تجارب داخلی و خارجی دارد تا در تراز پایتخت بودن قرار بگیرد. برداشتی که از تهران می‌شود الگویی از کل کشور است. لذا اینکه این شهر خوب اداره شود یک شهر پیشرفته باشد و در آن توسعه پایدار صورت بگیرد اهمیت بالایی دارد.؛

رمان- زهرا سلیمانی: اعتیاد در محیط‌های کارگری بیداد می‌کند؛ یک مقام مسئول در ستاد مبارزه با مواد مخدر می‌گوید نرخ اعتیاد میان کارگران ۲۲‌درصد است. نتایج آخرین شیوع شناسی اعتیاد نشان می‌دهد که بیش از دو‌میلیون و ۸۰۰‌هزار ایرانی با معضل اعتیاد دست و پنجه نرم می‌کنند. به این ترتیب اعتیاد در کشور را باید چیزی حدود سه‌درصد دانست. تفاوت فاحش میان نرخ اعتیاد کارگران با میانگین اعتیاد هشدار آمیز است. برای مقابله با اعتیاد باید کانون‌های پر خطر را شناسایی کرد و خدمات پیشگیرانه به افرادی که در این کانون‌ها هستند ارائه کرد؛ محیط‌های کارگری یکی از این کانون‌های آسیب‌پذیر است؛

به گزارش قانون به نقل از فارس، وزیر بهداشت در مراسم افتتاح ساختمان جدید مرکز اورژانس تهران اظهارداشت: خوشحالیم که بالاخره اورژانس کشور در سراسر ایران متحمل شده و خدمات ارزشمندی به مردم در این حوزه در زمین، آسمان و دریا ارائه می‌شود. وی افزود: رویکرد اورژانس ارتقاء کیفیت است که با داشتن دانش و مهارت بیشتر این مسئله بیشتر محقق می‌شود. همچنین متانت، تبحر و دانش نیروهای اورژانس به بیماران و خانواده‌های آنها آرامش داده و سبب پیشگیری از آسیب‌های بزرگی همچون مرگ و معلولیت آنها می‌شود.؛

آرمان/ هستی قاسمی- احسان اسقایی: هنگامی که مردم به شکل‌های مختلف با فساد مقابله می‌کنند اما موفق نمی‌شوند و فساد همچنان در ساختارهای جامعه وجود دارد، نوعی بن‌بست برای جامعه پدید می‌آید و سرانجام همه برای عبور از شرایط فساد انگیز در جامعه و سیاست به توافق می‌رسند که باید به سمت شفاف‌سازی حرکت کرد. این توافق هزینه افزاست و باعث حذف برخی خواهد شد و از این نقطه به بعد فساد به تدریج متوقف شده و حرکت به سمت حاکمیت مطلوب شتاب می‌گیرد. برای بررسی این موضوع در جامعه ایران «آرمان» با دکتر تقی آزاد ارمکی جامعه‌شناس و استاد دانشگاه به گفت‌وگو پرداخته که در ادامه می‌خوانید.؛

چپ ها که نمی توانستند میلیون ها جنایت در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و بلوک شرق سابق را بپذیرند، "سوسیالیسم محقق" را از سوسیالیسم واقعی متمایز کردند. مسلمانان هم گفتند:"اسلام به ذات خود ندارد هیچ عیب/ هر عیب که هست از مسلمانی ماست". بدین ترتیب، یک راه فرار از مسئولیت پذیری این است که صورت های تحقق یافته تاریخی ناپذیرفتنی یهودیت و مسیحیت و اسلام و مارکسیسم و لیبرالیسم و...را از اصل آئین جدا ساخته و محصول "خوانش نادرست" و "عملکرد ناصواب" پیروان قلمداد سازیم. این کاری است که پیروان هر دین و ایدئولوژی ای انجام می دهند.؛