آنگلا مرکل معتقد بود اگر فردی سیاست‌ورزی و حل مشکلات یک جامعه و کشور را به عهده می‌گیرد نباید به دنبال پول و ثروت باشد. او اعلام کرده بود که اگر پول ملاک باشد، شخص باید به بخش خصوصی و صنعت کوچ کند و سیاست و حکمرانی را برعهدۀ کسانی بگذارد که علاقمندند با مدیریت صحیح، جامعه را در مسیر بهتری قرار دهند. ؛

علل افول تدریجی «چپ» را ما در این بحث در چهار شاخص اصلی و در خطوط کلی بررسی می‌کنیم. ۱- فروپاشیِ ایدئولوژیک. ۲- فروپاشیِ تئوریک. ۳- فروپاشیِ حزبیت. ۴- دشواری پیوند با جنبش‌های نوین مردمی. ؛

یک علت دیگر افزایش خشونت سیاسی این است که رسانه‌های دیجیتال تظاهرات را تغییر داده‌اند. بی‌تردید استفاده‌ی گسترده‌ی کنشگران از شبکه‌های اجتماعی بر شمار معترضان افزوده است؛ در عین حال، اعتراضات سازمان‌دهی‌شده در اینترنت معمولاً شبکه‌های بزرگ‌تر اما سست‌تری را به وجود می‌آورد.؛

فردی که امیالش را به طور جدی ارزیابی می‌­کند، عمیق‌­تر می­‌شود چرا که انگیزه‌­های‌اش را با عمق بیشتری مشخص می‌­سازد. اگر عمیق­‌تر نگاه کنیم، هر میل یا خواست بیان­‌گر و نشان­‌دهنده نوعی از کیفیت زندگی است.؛

اساسی‌ترین و تعیین‌کننده‌ترین مساله‌ای که دموکراسی‌های تاکنونی قادر به حل آن نبوده‌اند، مساله «شفافیت» (Transparency) است. برای نمونه ما نمی‌دانیم که مناسباتِ واقعیِ میان لابی‌ها، یعنی سرمایۀ اقتصادی، با حزب به مثابۀ یک نهاد و اعضای حزب به طور جداگانه چگونه طی می‌شود. شاید بتوان گفت که اساساً در چنین ساختارِ سیاسی‌ای شفافیت ناممکن است، زیرا حکومت‌ها و کارگزاران حکومتی از همین عدمِ شفافیتِ تغذیه می‌کنند.؛

مریوان وریا قانع، نویسنده و متفکر کُرد، در مقدمه‌ی ترجمه‌ی کٌردی رمانِ مصطفی خلیفه – القوقعه، یومیات متلصص (پیله، روزنگارِ ناظری مخفی) – می‌نویسد: «زندان داستایوفسکی [در رمانِ خاطرات خانه مردگان] به نسبت زندان مصطفی خلیفه [در رمانِ پیله]، یک هتل است، شاید هم هتلی چند ستاره» و باز می‌نویسد: «مقایسه بین شخصیت‌های رمان داستایوفسکی و آن افسر و گاردی که در رمان خلیفه وجود دارند، مانند مقایسه بین شخصیتی شاعر و جلادی واقعی است».؛

در سال ۱۳۶۰ ولی رهبری سازمان اکثریت پیوند میان سرخ و سیاه را به چکاد تازه‌ای رساند. این سازمان که رهبرانش رفتار زندان‌بانان رژیم اسلامی با دستگیرشدگان را از تجربه‌هایی چون سرکوب‌های ترکمن‌صحرا و کشتن رهبران ترکمن[۴] و همچنین کشتار مردم کردستان به نیکی می‌شناختند؛

عقربه‌های ساعت را نه می‌توان به عقب کشاند و نه بزور به جلو بُرد. تمامی تجربیات بشری حکایت از این دارند که هر دو پروژه محکوم به شکست‌ بوده‌اند و خواهند بود.[۳] انسان، به ویژه از آغاز سدۀ بیست‌ویکم، وارد عصر دیجیتال و فناوری نانو شده است. به تدریج تمامی پروسه‌های تولیدی و خدماتی تابعی از فناوری‌های دیجیتال و نانو خواهند شد.؛

از شعار«اصلاح‌طلب، اصولگرا، دیگه تمومه ماجرا» هم حرف زد و صریح و بی پرده از اصلاح‌طلبان انتقاد کرد، اصلاح‌طلبانی که می‌گوید روزگارشان به سر آمده و باید به مانند مردم قرون وسطی که بعد از مرگ پادشاه می‌گفتند «شاه مرد، زنده باد شاه» حالا باید اصلاح‌طلبان هم بگویند؛ «اصلاحات مُرد، زنده باد اصلاحات»؛

«دنیای معاصر ما زیر سلطه‌ی دو غول‌آسا قرار دارد، ترس از نیرویی مخربی که با دست خود انسانها آفریده شد و با شتاب افزون می‌شود و امید به همدردی میان ملت‌ها و اقوام که پیشرفتش خیلی آرام و کند است. موضوع اساسی که مسئله بودن یا نبودن برای نسل حاضر است راه رفتن پرمخاطره در راهرو باریک یا بر روی بند بندبازان است که ترس را از امید جدا می‌سازد.»؛