رئیس سازمان بهزیستی از حمایتهای روانی و اجتماعی از زنان آسیب دیده خبر داد و گفت: زنانی که در معرض خشونت قرار گرفته و آسیب دیده اند برای درمان به مراکز مشاوره معرفی می‌شوند؛

برخورد اتحادیه با این واحدهای صنفی محکم و قطعی خواهد بود و مانتوها و اجناس مغایر با قوانین اسلامی آنان جمع‌آوری و واحد صنفی نیز از دو ماه تا یک سال پلمب خواهد شد.؛

یعنی طی ٤٠روز دو زن و چهار مرد و یک کودک قربانی حمله‌های اسیدی شده‌اند. تنها در تبریز از ابتدای سال ٩٧ تاکنون ٥نفر در اثر اسیدپاشی مصدوم شده‌اند که وضع برخی از آنها مساعد نیست. یک مرد هم در سیستان از سوی مردی با همکاری همسر قربانی اسیدپاشی مورد حمله قرار گرفت. این مرد جوان به دلیل شدت جراحات وارده در بیمارستان جان سپرد. در کرمانشاه هم یک دانش‌آموز ١١ساله در راه ‌رفتن به مدرسه از سوی دو نوجوان قربانی اسیدپاشی شد. ؛

مام زنان در هنگام وارد آمدن فشارهای‌اجتماعی یا خانوادگی دست به دامان موادمخدر یا انواع آسیب‌های‌اجتماعی دیگر نمی‌شوند، اما اینکه هرکس ظرفیت منحصر‌به‌فرد، برای تحمل معضلات زندگی دارد نیز سخن گزافی نیست. در واقع یک معضل ممکن است برای یک نفر به قامت یک کوه باشد در حالی که دیگری آن را پرکاهی به حساب آورد. چندسالی است که افزایش قابل‌توجه آسیب‌های‌اجتماعی در جامعه زنان مسئولان را به فکر مقوله‌ای تحت‌عنوان «تاب‌آوری‌اجتماعی» در جوامع‌محلی انداخته است.؛

35‌هزار انسان بی‌هویت در شهر تهران! رقم ترسناک و قابل‌تاملی است. آنها در این شهر هر چه از خیر و شر انجام دهند اثری از آن در پرونده‌های قضائی و جامعه نخواهید یافت، زیرا این افراد اساسا از نظر قانون وجود خارجی ندارند. آنها هیچ‌حقی ندارند و از دریافت هرگونه خدمات‌اجتماعی، اقتصادی، آموزشی و... محروم‌اند. این افراد از زندگی تنها حق تنفس، خوراک و رشد دارند و بس! شاید به یک معنا زندگی نباتی تمام سهم آنها از مقوله‌هایی مانند حقوق‌شهروندی یا حقوق‌ایرانی است.؛

اقبالِ مالکانِ زمین از زنان کشاورز به علت دستمزد کمتر، بیشتر است؛ در حالی که زنان با توجه به شرایط و بافت مذهبی و سنتی شهرهای شمالی ایران، کشاورزی را به‌عنوان کارگری در صورت نیاز مالی شدید انتخاب می‌کنند. بخش قابل توجهی ازاین زنان سرپرست خانوار هستند یا به دلیل نداشتن زمین زراعی شخصی، درآمد‌شان نقش تاثیرگذاری در زندگی روزمره خانواده شان دارد. طبق آماراعلام شده ازسوی معاون بهزیستی مازندران در خرداد سال گذشته ( درگفت‌وگو با ایسنا مازندران در سومین جلسه کارگروه تخصصی بانوان و خانواده استانداری مازندران): حدود دو میلیون و 557 هزار و 179 زن سرپرست خانوار در کشور وجود داشته و مازندران رتبه هشتم را دراین حوزه به خود اختصاص داده است که از این تعداد 100هزار و 343 زن سرپرست خانوار در استان وجود دارند که 3.92 درصد سهم کشور را تشکیل می‌دهند. در مهر سال گذشته این تعداد، به گفته سعید آرام، مدیرکل بهزیستی وقت در گفت و گو با «مهر» 127 هزار زن اعلام شد.؛

خانواده ندا حالا سه سال است که به ایران آمده‌اند... آمده بودند برای اینکه می‌خواستند جای امنی برای زندگی داشته باشند و پدر با کارگری زندگی بهتری رقم بزند...جلوی درِ ورودی تکیه داده به دیوار و به پارچه سیاه و دو شمعی نگاه می‌کنیم که در یادبود ندا روشن کرده‌اند و عکس سیاه‌وسفید و نصفه‌ از صورت خندان و بی‌خیالی که دیگر نیست... . یکی مثل ستایش، یکی مثل آتنا... . ...؛

آرمان- زهرا سلیمانی: ایران همچنان کشوری است که در آن میزان استفاده از لوازم آرایشی بالاست، به‌صورتی که در خاورمیانه و جهان همواره جزو کشور‌هایی هستیم که بیشترین میزان مصرف لوازم آرایشی را دارند. نکته هشدار‌دهنده این است که‌درصد بالایی از لوازم آرایشی که در ایران به مصرف می‌رسد قاچاق است. استفاده از لوازم آرایشی قاچاق علاوه بر اینکه ضرر اقتصادی برای کشور دارد، می‌تواند از نظر سلامت و بهداشت نیز مشکلاتی را ایجاد کند. ؛

در آخرین گزارش سال ۲۰۱۷ مجمع جهانی اقتصاد که درباره شکاف جنسیتی منتشر شده ایران از مجموع ۱۴۴ کشور جهان، رتبه ۱۴۰ را کسب کرده است. لیلا فلاحتی بیان كرد طبق گزارش مذکور ایران جزو چهار کشور انتهای جدول است. یکی دیگر از مطالبات زنان از گدشته تا به امروز خروج یک زن بدون اذن شوهر از کشور است؛ زنانی که بارها به علت این موضوع دچار مشکلات فراوان شده اند و دست به دامان مسئولانی شدند که گرهی از مشکلات‌شان باز نکردند؛

شنیدن متلک و الفاظ توهین‌آمیزی که اغلب نگاه جنسیتی نیز بر آن غالب است، دیگر برای اکثر زنان به امر عادی و روزمره تبدیل شده است. آن‌طور که خبرآنلاین آمار داده است، مزاحمت توسط اتومبیل‏‌هاى شخصى ۹۲درصد، مزاحمت کلامى ۹۰درصد، مزاحمت لمسى ۷۵درصد و مزاحمت لمسى در وسایل نقلیه ۶۳درصد به ترتیب داراى بیشترین فراوانى در بین آزارهای خیابانی علیه زنان بوده است. با توجه به آمار بالای آزارهای خیابانی در کشور، بدون شک در جامعه زنی یافت نمی‌شود که طعم تلخ این آزارها را نچشیده باشد. این قبیل خشونت‌ها چنان عادی شده‌ است که حتی گاهی به نظر می‌آید قبح خود را نیز از دست داده باشد.؛