طی چند هفته از ۲۱ فوریه که ایتالیا از کشف اولین مورد ابتلا به کووید۱۹ خبر داد شرایط به سرعت بحرانی گردید تا جایی که دولت تصمیم به تعطیل کردن کشور گرفت. در این بازه زمانی بسیار کوتاه کشور با سونامی از موارد ابتلا به بیماری رو به رو شد. این بدون شک، بزرگترین بحران ایتالیا از زمان جنگ جهانی دوم به این سو است؛

چرا ما تا این اندازه از ویروس کرونا می ترسیم؟ ناشناخته بودن کرونا، مخفی کاری دولت ها، عدم مقابله جدی دولت ها با کرونا، جهانی شدن و تخریب محیط زیست برخی از دلایل ترس از ویروس کرونا هستند.؛

نکته دیگر این است که طبقات پایین‌تر معمولاً در مشاغل غیررسمی مشغول کار هستند که از مزایای کارمندان و کارگران بخش رسمی برخوردار نیستند یا در مشاغل رسمی‌ای هستند که از مزایای رفاهی کمتری مثل دورکاری و انواع مرخصی‌ها و کار به‌صورت شیفتی و بقیه موارد و تسهیلات برخوردارند و عمدتاً از این مزایا محرومند؛ در واقع مجبورند در محل کار حضور پیدا کنند.؛

نتیجۀ انتخابات را نمی توان پیروزی اصولگرایان بخصوص از نوع قاطع آن به شمار آورد. نتیجۀ انتخابات از قبل مشخص بود. با این حال اصولگرایان بر سر ماهی‌گیری در حوضی به تقلا برخاستند که در آن حوض دیگر ماهی وجود ندارد! به هر حال، من همچنان یکدست شدن قدرت در ایران را مفیدتر از دوپارگی آن در سطح بالا می‌دانم چون احتمال اینکه قدرت یکدست از روی ناچاری تصمیمات سختی برای برون‌رفت از این وضعیت فعلی بگیرد بیش از شرایط دوپارگی قدرت و تعلیق هرنوع تصمیم‌گیری است. علی مطهری هم که آشنایی بیشتری با محافل اصولگرا دارد اخیراً همین نکته را مطرح کرده است.؛

جنابعالی به عنوان فرمانده کل قوا مسئولیت مستقیم این امر را بر عهده دارید، بفرمایید آیا در صبحگاه چهارشنبه در جریان این فاجعه بودید؟ یا همانطور که رسانه های نزدیک به شما مدعی اند شما روز جمعه در جریان این موضوع قرار گرفته اید؟ اگر در جریان بودید و با علم به موضوع به مسئولان نظامی و امنیتی و تبلیغاتی اجازه فریب مردم را دادید پس بدا به حال شما که بدون شک هیچ یک از شرایط و صفات احراز مسئولیت رهبری را بر اساس قانون اساسی ندارید.؛

حالا آنها چطور می‌خواهند چشم در چشم مردم بدوزند؟ چطور انتظار دارند که از این پس مردم حرف آنان را باور کنند؟ چرا فکر کرده‌اند که این دنیا اینقدر بی‌حساب و کتاب است که می‌توان واقعیتی چنین فاجعه‌آمیز را به کلی قلب کرد؟؛

مادران و پدران نازنین، در چهل سال اخیر، روزی در تاریخ مردم رنج دیدۀ ایران نبوده است که مردی، زنی، دختری یا پسری به بیداد و نامردمی به خاک و خون نیفتد. افسوس که در آبان‌ماه امسال هیولای سرکوب، جان عزیزان شما را قربانی گرفت.؛

جمهوری اسلامی ایران هر آنچه را داشتم از من ربود و غارت کرده است اما قلب در سینه‌ام به یغمای مردان قدرت پرست طالم در نخواهد آمد و با فریاد مادران جگرسوخته و مردان آزادیخواه و جوانان پرشور سرزمینم خواهد تپید و فریادم را قدرت خواهد بخشید.؛

خبرگزاری رویترز در گزارشی اختصاصی به نقل از منابع دولتی در ایران از کشته شدن حدود ۱۵۰۰ نفر در جریان اعتراضات آبان ماه و همچنین دستور رهبر ایران برای پایان دادن به اعتراض‌ها "به هر شکل ممکن" خبر داده است.؛

موسیقی در شهر نواخته می‌شود اما لباس مردم کهنه است. مغازه‌ها خالی‌اند اما مردم می‌خندند. ماشین‌ها از تک‌وتا افتاده‌اند اما مردم در خیابان‌های رنگین، می‌رانند. خانه‌ها فرسوده‌اند اما پر از گل. عکس‌ها ما را به جهانی متفاوت می‌برند.؛