هرگونه تبلیغ و تحلیل سیاسی باید متکی به واقعیات باشد، نه جعلیات، شایعات و تبلیغات مغرضانه‌ای ‏که ریشه در دادوُستدهای شخصی دارد. انتقادها و افشاگری‌های یک سازمان مخالف باید مبتنی بر ‏ضوابط انسانی و حرمت شهروندان باشد و اختلافات سیاسی باید به حوزهٔ سیاست محدود بماند، و ‏تبدیل به تجاوز عریان به حریم خصوصی افراد نشود. نکتهٔ مهم دیگر این است که دلیل اصلی مخالفتِ ‏مخالفان با یک حاکمیت یا نظام، ناشی از تخلف و تجاوز آن حاکم یا نظام نسبت به حقوق شهروندان ‏است. مبارزه با این تخلفات با همان حربه نه‌تنها ارزش‌های مخالفان را بی‌ارزش، بلکه حقوق انسانی ‏یک جامعهٔ سالم را نقض و مخالف سیاسی را فردی شبیه همان حاکمان می‌کند.‏؛

جتماعی‌سازیِ مورد نظر سوسیالیسم، به‌شکل جدیدی از سامان‌بخشیِ تولید اشاره دارد که هدف آن جایگزینیِ اقتصاد خصوصیِ سرمایه‌داری، با اقتصاد اشتراکی سوسیالیستی است. مرحله‌ی نخست آن شامل اجتماعی‌سازیِ وسایل تولید و درپیِ آن، رهاسازی کار و مرحله‌ی دوم آن شامل اجتماعی‌سازیِ کار است. لزوماً هر گونه اجتماعی‌سازی به شکل ملی‌ کردن صورت نمی‌گیرد. و صرفِ ملی کردن را به‌خودیِ‌خود و به تنهایی، نمی‌توان مصداق اجتماعی‌سازیِ سوسیالیستی دانست. ؛

ودکان و نوجوانان ما حتی نحوه حضور و استفاده از فضای مجازی را نمی‌دانند. باید فرزندان ما واکسینه شوند. هنوز مددکار اجتماعی در مدارس نداریم تا کودکان در معرض آسیب شناسایی شوند. سیستم ارجاع به مراکز مشاوره آموزش و پرورش می‌تواند سیستم را کارآمد و فعالتر کند.؛

به‌طوری که مطالعات و تحقیقات سازمان ملی جوانان حاکی از آن است ‌که وقوع دو سوم از طلاق‌ها در کشور توافقی است اما برای پیشگیری از افزایش این آسیب‌اجتماعی چه باید کرد؟ براساس آمارهای سال۹۶-۹۷ نسبت طلاق‌ها به ازدواج‌های ثبت شده در یک سال به ۲۹درصد رسیده که بالاترین آمار در تاریخ ثبت احوال ایران از سال۱۳۴۴ است و رکورد محسوب می‌شود. رکوردی البته از نوع نامطلوب که نشان می‌دهد، در به‌طور تقریبی هر دقیقه یک ازدواج در کشورمان به ثبت می‌رسد و به ازای آن، هر سه دقیقه یک زندگی مشترک با طلاق پایان می‌یابد.؛

بیکاری فقر را به دنبال خواهد داشت و فقر افراد جامعه را به مهاجرت وا می‌دارد و عدم تناسبات اقتصادی آنها را به حاشیه‌نشینی وادار می‌کند افرادی که ناخواسته قربانی شرایط نامساعد اجتماعی می‌شوند، اما در میان این قشر کثیر، کودکان بزرگترین قربانیان هستند؛

دنیای ما با این نوع نابرابری مشخص می‌شود. از سنین پایین، به‌نظر می‌رسید تو از این مسئله آگاه هستی، حتی با این‌که بخشی از زندگی روزانه‌ی تو نبود. زیرا راست‌اش را بخواهی، کودکانِ محکوم به زندگیِ سرشار از محرومیت یا خشونت –یعنی اکثریت کودکانِ جهان- به مدرسه‌ای که ما تو را به آن فرستادیم راه ندارند. اخیراً از من پرسیدی: «چرا این‌همه نابرابری بابا؟ بشر تا این حد احمق است؟» پاسخِ من برای تو، یا حتی خودم، راضی‌کننده نبود. پس بگذار تلاش دیگری بکنم، این‌بار با پیش‌کشیدنِ پرسشی که قدری متفاوت است. ؛

با اجرای طرح انتقال دریاچه خزر به صورت تدریجی از بین خواهد رفت، ضمن اینکه تمامی تالاب‌هایی که به این دریاچه متصل هستند خشک شده و شوری آب دریا نیز افزایش پیدا خواهد کرد از طرفی افزایش شوری آب موجب گرم شدن تدریجی آب دریا و تهدید اکوسیستم آن منطقه خواهدشد، این موضوع اقتصاد محیط زیست حداقل۶میلیون نفر را در ۳ استان مازندران، گیلان و گلستان به مخاطره می اندازد.؛

در کشورهایی مثل ما با سلطه‌ی سنت «آبروداری» همین وضع هم باید باشد. خط‌کش اخلاق به‌‌دستان در پنهان‌ترین زوایای خانه و ذهنمان مدام حضور دارند. حتی یادداشت‌های روزانه به معنای واقعی کلمه، یعنی با عریان کردن روح و بی‌پروا به تعداد انگشتان یک دست هم نمی‌رسد.؛

کنون که بیش از ۱۰ روز از زمستان گذشته است، هنوز خبری از ارائه اولین فاز از بسته حمایتی به کارگران نیست. حال چطور ادعا می‌کنند که قبل از پایان سال، حداقل دو تا سه بار به کارگران و بازنشستگان، بسته حمایتی و یارانه نقدی خواهند داد؟!؛

• چپ به عنوان یک نیروی سیاسی، در شرایط مشخص کنونی ایران در حاشیه میدان سیاست قرار دارد، در حالی که پایه اجتماعی طبیعی آن (یعنی کارگران و زحمتکشان) حالا در میانه میدان می رزمند و جانفشانی می کنند. بنابراین چپ باید قبل از هر چیز دیگر، تلاش کند به یک نیروی سیاسی در میانه میدان تبدیل شود تا توان پیوند و همراهی با پیکارهای اکثریت زحمتکش را داشته باشد و گرنه به دنباله رو جریان های سیاسی دیگر تبدیل خواهد شد ... ؛