آنچه که حکومت ایران در اندیشه دارد.

جنبش اعتراضی ایران هفته ها ی بسیاری را پشت سر گذاشته و بیش از ۵۰۰ نفر کشته و تعداد بسیار ی اسیر و زخمی به جای گذاشته است، این جنبش هنوز هم توانایی اولیه خود را حفظ کرده و در همه جا و هیچ جا کماکان ادامه دارد . جنبش اعتراضی مردم حکومت را زیر فشار زیادی قرار داده و در آینده بسیار نزدیک تصمیمات جدی در رابطه با چگونگی ادامه ی حیات خود خواهند گرفت . حکومت ایران در تمامی جنبش‌های سال‌های پیش از شگرد شکر و شلاق به خوبی استفاده کرده تا گلیم خود را از خیس شدن باز دارد. کوتاه سخن به نظر من امروز حکومت به دو موضوع به شکل جدی برای برون رفت از بحران فکر می‌کند.

۱- آزادی حجاب با رعایت برخی اگر و اما ها ، انقلاب ایران هیچوقت برای بی حجابی و یا بد حجابی نبود و با حجاب‌ها و بی حجاب‌ها همه دست در دست هم بر علیه دیکتاتوری قیام کردند ، تا اواخر سال‌های ۱۳۶۱ حجاب در ایران آزاد بود و با حجاب‌ها و بی حجاب‌ها میتوانستند در کنار هم کار و زندگی کنند ، ولی در درون حکومت در رابطه حجاب درگیری‌های شدیدی جریان داشت که طرفداران حجاب برنده ی میدان بودند و اعتقاد خود را به همه تحمیل کردند ،امروز بعد از چهل سال آن حجاب با حجابی که ما امروز داریم بسیار متفاوت است ، امروز حذف قوانین حجاب در ایران باعث خوکشی آقای مطهریها نه خواهد شد، به نظر من حکومت در رابطه با حجاب کوتاه خواهد آمد.

۲- امروز به گفته ها و نوشته های خود نمایندگان مجلس ۷۰ درصد مردم ایران در حد فقر زندگی می‌کنند و از ۷۰ درصد این جمعیت ۳۰ درصد در فقر مطلق بسر میبرند، باید در نظر داشته باشیم که این ۷۰ درصد دارای کار می‌باشند، اینها توده ی بیکار جامعه نیستند ، اگر حکومت فکری به حال این دریای فقر نکند به زودی این دریا سدها را خواهد شکست و تر و خشک را با خود خواهد برد که دیگر دیر خواهد بود ، در آن شرایط نه تنها بنده ی خدا بلکه خود خدا هم توان نجات حکومت را نخواهد داشت ، به همین دلیل حکومت به زودی حقوق کارمندان، معلمان ، کسانیکه در بیمارستان‌ها و ادارات مختلف و کارمندان نفت و پتروشیمی …….و دیگر مشاغل را حداقل ۵۰ درصد افزایش خواهد داد و منتظر خواهد ماند تا واکنش توده مردم چگونه خواهد بود ،اگر مأثر افتاد این شگرد را با افزایش یارانه ها صیقل خواهد داد .ولی آخر از همه……..حکومت شیعه ایران برای اینکه مطمئن تر باشد با شهید اعلان کردن کشته شدگان جنبش ،مخصوصأ در بلوچستان و کردستان دو بال بزرگ جنبش را از کار خواهد انداخت و حکومت منتظر واکنش مردم خواهد ماند.حکومت تمام توان خود را بکار خواهد گرفت که شعار. زن، زندگی ، آزادی به شعار کار ، نان ، آزادی گذار نکند.