اکنون دربرابرچشمان ما چهل روز ازقتل حکومتی مهسا “ژینا” امینی واژه رم ز کلون گشای ورود به
دروازه باغ بسیاردرخت برابری- شادی و آبادی و همه آرزوهای انسانی ماست . قتل اوبا عصیان و
و دهها و صد ها و صد ها » زن- زندگی – آزادی « سرکشی انقلاب نوین مردم ایران درپرتو شعار
شعار راه گشای دیگر، با برجستگی تمام هویداست !

برای نسل ما که قیام خونین سال ۱۳۵۷ را پشت سرداریم . درچله جانفشانان راه آزادی وقایع خونین
شهرهای قم، تبریزودیگرشهرها، دستگاه روحانیت می خواست،آن مراسم را به گریه وعزا بدل کنند،
مردم ما مجالس یاد آوری نام یکایک آن عزیزان را به همایشی بزرگ برای یادآنان وبه نوعی روزهای
خونین بدل نمودند. بطوری که انجام مراسم چهلم دربرخی ازمناطق باسرکوب وحشیانه عوامل رژیم
سلطنتی روبه روشد و حوادث خونین دیگری را رقم زد.

مهمترین حادثه ۲۹ بهمن درشهرتبریزروی داد. پلیس مانع تجمع شد و سبعانه برروی شان آتش گشود
باآغازدرگیری قیام ۲۹ بهمن تبریزوبعد آن مجالس پی درپی”چهلم”ها به عنوان بزرگترین رهیافت “چله
انقلاب”بعد ازتبریزازاستانی به استانی وازشهری به شهری وازروستایی به روستایی تلالوقیام را
زودرس نمود وجنبش اعتراضی ۵۷ وارد مرحله ی جدیدی شد که با اعلام حکومت نظامی در شهرهای
مختلف، ضربآهنگ پیشروی مردم را شتابانترکرد. دست به دست شدن قدرت و دولتی بعد از دولتی
دیگر، مهار مردم را ناممکن ساخت وفرارشاه را در ۲۶ دی ۵۷ رقم زد وآتش انقلاب بهمن با
آغازدرگیری ۱۹ بهمن و سقوط پادگان ها و مراکر نظامی و رادیو و تلویزیون ، شعله ورترشد ورژیم
شاهنشاهی در ۲۲ بهمن سقوط کرد .

دولت اسلامی که روحانیت درراس آن قرارگرفته بود، دولتی بودکه ازهمان آغاز،ارتجاعی، ضد انقلابی، سنتی ،

نابهنگام ، تاریک اندیش مینمود، کشتارانقلابیون را
ازهمان آغازدردستور کارخود داشت، که نمونه بارز آن کشتاربدون دادگاه دهه خونین شصت است .
نظام اسلامی، حکومتی ست که پایه های آن برنفی صریح اصل حاکمیت مردم گذاشته شده و هدف
اصلی آن انطباق دادن جامعه با احکام عهد دقیانوسی شریعت اسلامی بود که نتوانست طی بیش از
چهاردهه ، جامعه را با خود همراه کند و شکست فاحشی خورد.

از فردای بهمن، جامعه ما درمسیری پرطنش با کل حاکمیت، قرارگرفت این آتش زن ه آتش افروزخود
را درجا ی جا ی کشوربه نمایش گذاشت . رخداد دی ماه خیزش ۹۶ و مرداد ۹۹ بر بستر بحران
عمومی سیاسی – اقتصادی جامعه در کشور ، سوختبار این تنش های بیشمار را فراهم آورد و جامعه را
وارد یک دوره پیشا موقعیت انقلابی ساخت و آنچه را درخونچکان جنایت آبان ۹۸ دیدیم موج وسیع
دستگیری ها وپشته وپشته، کشته های تلمبارشده که حاکمیت اسلامی هیچگاه آماری ازکشته ها به
افکارعمومی بدست نداد، اما حافظه آگاه مردم آنرا به رقم ۱۵۰۰ نفردرخود به ثبت رساند. افزون براین
رخداد های برشمرده، می توان ازبحران آب خوزستان، نمایش خونین موشک پرانی به پرواز هواپیمای
اکرائینی ونمای اسفبارخشک شدن زاینده رود ونصب چادرهای کشاورزان در طلب حقابه برمتن زاینده
رود اصفهان و پیوستن واحدهای کوچک و بزرگ با وجود خطر کرونای دلتا، با حضور واقعی بالای
۶۰ هزار نفر از کارگران پروژهای نفت از سراسر کشور را شاهد بوده ایم .

درآستانه ورود به سال ۱۱۰۱ ،آنچه رژیم را به هراس وا داشت نزدیکی و همگرایی کارگران و معلمان
وبازنشستگان درسراسرکشوربود که به تهاجم همه جانبه به آنان و سناریوسازی های از پیش سوخته
امنیتی انجامید.که بامقاومت شگرف وتحسین آمیزدستگیرشدگان زندانی و رسوایی هر چه بیشتر رژیم
منجرشد.
بربسترچنین رخدادهایی، جامعه ما با قتل نونهالان و بی شمارانی از فرزندان برومند این مرزو بوم
رودرروست و شمار بازداشت شدگان نیز رو به افزایش است … فشرده تمامی این رخدادهای خونین
در این « : به روشنی مشاهد کرد » فراخوان فعالان حقوق زنان « طی چهل روز اخیر را می توان در
چهل روز دستگاه سرکوب از هیچ شری فروگذار نکرد. فرزندان مان را از مدارس ربودند و ک شتند.
معلمان و کارگران را سر ک وب کردند . کارخانه ها و دانشگاه ها را پادگان کرده اند. زنان معترض را در
خیابان ها به صورت سیستماتیک آزار و اذیت دادند.

نمازگزاران را در صفوف نماز به رگبار بستند،
زندان ها را به آتش کشیدند، کوشیدند فریاد حق طلبی ملت کرد و ترک و بلوچ و لر و عرب و ترکمن و
… را با قساوتی دو چندان در هم شکنند، غافل از آن که مردمی که به پا خاسته اند، دیگر از پا
نمی شینند . ۱( ، حماسه زندگی مهسای امینی و چهلم او با کشتارآبان ۹۸ گره خورد. ما نمی بخشیم ( »
و نه فراموش می کنیم .

سزاوار است که به پاس خون های ریخته شده بر سنگ فرش های خیابان های ایران ، مراسم چهلم
مهسا امینی ها،نیکا ها، سارینا ها ، حدیث ها، حنانه ها، غزاله ها، آرنیکا ها و تازه ترین آن جنایت
قتل وحشیانه نگین عبدالملکی، دانشجوی دانشگاه صنعتی همدان، رشته مهندسی پزشکی واهل قروه
کردستان و رامین فاتحی اهل سنندج که در زیرشکنجه جان باخت، رسم برگزاری چهلم مهسای عزیز
را نه به سبک و سیاق عزاداری های سنتی، بل به زمینه ای :
برای اعتراض ،
برای دادگری اجتماعی ،
برای رهایی ،
برای آزادی
بدل سازیم و بدینگونه مشت محکمی بر دهان یاوه گوی سردمداران » زن – زندگی – آزادی « و برای
ر ژ یم پیشا تاریخی و عقب مانده قرون وسطایی بکوبیم . ایدون باد!

سه شنبه ۳ آبان ۱۱۰۱ برابر با ۲۵ اکتبر

amir_772@hotmail.com